- Er waren 116 stemmen voor en 18 tegen. Enkel Vlaams Belang en Front National stemden tegen. Lijst Dedecker en twee leden van de Ecolo-Groen!-fractie onthielden zich zoals aangekondigd.
- Persbericht van Lijst Dedecker
Verdrag van Lissabon: 'Maatschappelijk draagvlak en publiek debat ontbreken' - Het Ierse referendum over het nieuwe Europese Verdrag van Lissabon vindt plaats op 12 juni.
- Moge de Britse vorstin alstublieft komaf maken met deze parlementsbeslissing! Het Avondland heeft zijn soevereiniteit nog nooit opgegeven in tijden van oorlog. Laat dat dan ook niet in tijden van vrede gebeuren. Het laatste restant van het vrije Europa smeekt het u.
De Kamer heeft op donderdag 10 april 2008 het Verdrag van Lissabon goedgekeurd. Voor het verdrag ook geratificeerd is, moeten nog vijf andere parlementen in ons land hetzelfde doen.
Er waren 116 stemmen voor en 18 tegen. Enkel Vlaams Belang en Front National stemden tegen. Lijst Dedecker en twee leden van de Ecolo-Groen!-fractie onthielden zich zoals aangekondigd.
Voor de ratificatie van het verdrag zijn nog vijf andere parlementen in België aan de beurt.
In de Senaat is er op 6 maart al gestemd. 48 senatoren stemden voor, er waren 8 tegenstemmen (Vlaams Belang en FN) en er was één onthouding (Lijst Dedecker).
De federale regering en de verschillende deelstaten hadden zich al voorgenomen om het Verdrag van Lissabon nog voor het zomerreces te ratificeren.
Intussen heeft Slovakije als achtste lidstaat van de Europese Unie het verdrag geratificeerd. Woensdag had ook Oostenrijk zijn fiat al gegeven.
Bron: Belga 10.04.2008
Persbericht van Lijst Dedecker
Verdrag van Lissabon: 'Maatschappelijk draagvlak en publiek debat ontbreken'
Lijst Dedecker (LDD) zal zich onthouden bij de ratificatie van het Verdrag van Lissabon. Voor LDD is het verdrag een noodzakelijke stap in de Europese integratie maar ontbreekt elk debat en maatschappelijk draagvlak.
Martine De Maght, volksvertegenwoordiger LDD: 'Sinds Frankrijk en Nederland het verdrag hebben verworpen, is onze Belgische regering elke inspraak en debat met haar eigen bevolking systematisch uit de weg gegaan. Huidig minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht diende zelf vijf jaren geleden een wetsvoorstel in om een volksraadpleging te houden over de Europese grondwet. Voor hem was het toen essentieel dat de politiek een maatschappelijk draagvlak creëerde en een belangrijke impuls gaf aan het publiek debat. Blijkbaar is hij nu vijf jaar later zijn eigen wetsvoorstel vergeten.'
De Europese samenwerking is noodzakelijk en wenselijk, maar met inspraak van de bevolking. Het is daarom verontrustend en jammer dat de Europese Unie boven de hoofden van haar eigen burgers vorm krijgt en ze zich steeds minder herkennen in het Europa van vandaag. LDD pleit dan ook voor een democratischer en efficiënter Europa dat alleen regelgevend optreedt als dit een bewezen meerwaarde biedt voor de samenleving.
LDD wil niet weten van een Europese superstaat en eist daarom een 'subsidiariteitstoets' zodat wordt nagegaan of alle huidige en toekomstige Europese wetgeving wel Europees moet blijven. Vele materies worden best door de lidstaten en de regio's geregeld of juist niet geregeld.
'België zal minder zwaar doorwegen met zijn vertegenwoordiging in de Raad van Ministers', besluit De Maght. 'Ons land verliest zijn mogelijkheden om bepaalde teksten tegen te houden.'
Martine De Maght
Het Poolse parlement heeft woensdag 2 april ingestemd met het nieuwe EU-verdrag. Polen is het zevende van de 27 EU-landen dat het zogeheten Verdrag van Lissabon ratificeert.
Onder het bewind van de vorige premier Jaroslaw Kaczynski stribbelde Polen nog tegen en dreigde de ratificatie van het verdrag te vertragen. Het land eiste onder meer dat een groep kleine landen EU-besluiten enkele maanden kan uitstellen.
Het Ierse referendum over het nieuwe Europese Verdrag van Lissabon vindt plaats op 12 juni, heeft minister voor Europese Zaken Dick Roche donderdag gezegd. Ierland is de enige van de 27 lidstaten waar over het verdrag een volksraadpleging wordt gehouden. Bijna alle partijen in Ierland zijn voorstanders van het verdrag, maar veel kiezers zijn onbeslist. Bron: Het Belang van Limburg van 04.04.2008
Vincent De Roeck op 18.03.2008 'In Flanders Fields'
'...In het Verenigd Koninkrijk mobiliseren de Tories en regionalisten al hun krachten om via juridische wegen alsnog een referendum uit de brand te slepen, of om via regionale referenda de Britse goedkeuring te herroepen. Noord-Ierland en Wales hebben al beslist om geen referendum te houden, maar de eurosceptische Schotse Nationale Partij, die het Schotse regionale parlement domineert, is dat wel van plan. En ook na het eventueel falen van de referenda kan er nog een kink in de kabel komen als de Britse parlementsleden gewoon alsnog beslissen om op hun eerdere beslissing inzake het Verdrag van Lissabon terug te komen, maar dat lijkt, zeker gezien de Europese ambities van Tony Blair en de heerschappij van zijn Labour in het Lagerhuis, niet meteen in de lijn der verwachtingen te liggen. Gibraltar moet het Verdrag van Lissabon eveneens goedkeuren, maar hun voorkeursbehandeling binnen de EU na een recent arrest van het Europees Hof voor de Mensenrechten indachtig, gaan ze zeker hun kip met de gouden eieren niet slachten. Ook in België moeten de gewesten nog hun zeg hebben, maar net zoals met het eerste ontwerp van EU-Grondwet zal het in Vlaanderen na wat VB-gefilibuster uiteindelijk braafjes – en in alle stilte –geratificeerd worden.
... Tsjechië, waar de eurosceptische Tory-adepten van de Burgerdemocraten de macht hebben, en Ierland, dat nu reeds een referendum uitgeschreven heeft, kunnen nog roet in het eten van de Europese ratificatie gooien, maar dat lijkt om een velerlei aan redenen onwaarschijnlijk. In Ierland zullen alweer miljoenen euro's belastinggeld gepompt worden om het pro-EU-kamp te ondersteunen en ook het in allerijl geplande staatsbezoek van Angela Merkel, de opstelster van het Verdrag van Lissabon, aan Ierland op enkele weken van het referendum past in die pro-EU-campagne, net als de dreigementen van bepaalde eurocraten dat Ierland met een neen-stem zijn massa's Europese subsidies teruggeschroefd zou zien. Hetzelfde verhaal in Polen, waar de eurosceptische oppositie uiteindelijk toch niet zal durven de EU-subsidies in gevaar te brengen door zich een halsstarrige antihouding te blijven aanmeten. En de Tsjechen staan machteloos zonder Tory-steun, dus alles lijkt erop dat zij na een ja-stem in het Verenigd Koninkrijk ook braafjes zullen overgaan tot ratificatie, want, alle gekheid op een stokje, het laatste wat ze wel willen, is aansturen op isolement in Europa.
Daniel Hannan, niet per toeval de auteur van onder andere The Case For EFTA, stelt op zijn weblog ook dat Noorwegen op alle vlakken beter weet te presteren dan het Verenigd Koninkrijk en alle andere EU-lidstaten dankzij zijn externe positie ten opzichte van de Europese Politieke Unie. Door wel lid te zijn van de 'Gemeenschappelijke Markt', maar niet van de politieke EUSSR ontsnapt Noorwegen aan elke vorm van harmonisatie terwijl het wel kan beschikken over de voordelen van vrijhandel en vriendschap met het Europese handelsblok, iets wat de dunbevolkte schatrijke Scandinavische staat geen windeieren gelegd heeft. Momenteel zijn ze immers met ruime voorsprong het allerrijkste land van de wereld. Ook de extreme hausse op de waarde van de euro en de desastreuze impact daarvan op de Europese (export)economie doen Hannan verkneukelen. Hij is steeds gekant geweest én gebleven tegen de Britse deelname aan de euro, en ziet in de huidige eurobubbel, en de spreidstand tussen de Germaanse en Latijnse economieën, het beste bewijs van zijn gelijk. Door het lage pond heeft de export van het Verenigd Koninkrijk naar het Europese vasteland nog nooit zo hard geboomd als vandaag.
Ten slotte herinner ik mij uit de lessen 'vergelijkende internationale politiek' ook nog een manier die bestaat om de ratificatie van het Verdrag van Lissabon tegen te houden, maar die juridische mogelijkheid is sinds het einde van het victoriaanse tijdperk in het Verenigd Koninkrijk volledig in onbruik geraakt en staat volgens tegenstanders haaks op de grondvesten van een moderne westerse democratie. Het gaat om het 'Royal Assent' waarbij de monarch een wet van het parlement kan goed- of afkeuren. Dit is veelal een formaliteit, zoals in België de ondertekening van de wetten door de koning, maar in tegenstelling tot België kan men in het Verenigd Koninkrijk de beslissing niet terugdraaien of vermijden door de monarch tijdelijk uit zijn ambt te ontzetten. Als de Britse koningin, die traditioneel nogal hard naar de Tory-filosofie en het euroscepticisme neigt, bereidt is haar handen in het vuur te steken voor het behoud van de Britse soevereiniteit én de wil van het overgrote deel van de Britse bevolking, moet ze gewoon maar haar 'Royal Assent' inhouden en klaar is Kees. Dan is ook de tweede EU-Grondwet definitief en voor altijd gekelderd (of toch tenminste tot de vermaledijde eurocraten ongetwijfeld een derde poging wagen).
In deze laatste hoop op het behoud van onze vrijheid en onafhankelijkheid ligt natuurlijk een zéér gevaarlijke redenering verborgen, die tot op heden bijvoorbeeld een Daniel Hannan er steeds van weerhouden heeft om ook die denkpiste te verdedigen, met name dat men de democratie die in Engeland na eeuwen van strijd geleidelijk aan ingevoerd is, terugschroeft ten voordele van de arbitraire macht van de monarch. Voor velen is dat een brug te ver, maar voor mij niet. Net zoals het ooit nodig was ten tijde van Oliver Cromwell om de Britse strijd tegen absolutisme een nieuw elan te geven via een monsterlijke republikeinse dictatuur, berust de vrijheid en soevereiniteit van het Britse volk ironisch genoeg in de handen van de monarch nadat hun politieke vertegenwoordigers hun democratische legitimiteit geüsurpeerd hebben door tegen de wil van de burgers in de onafhankelijkheid van het Verenigd Koninkrijk over te dragen aan de Europese Unie.
Laat ik daarom in de naam van de échte democratie besluiten: 'Moge de Britse vorstin alstublieft komaf maken met deze parlementsbeslissing! Het Avondland heeft zijn soevereiniteit nog nooit opgegeven in tijden van oorlog. Laat dat dan ook niet in tijden van vrede gebeuren. Het laatste restant van het vrije Europa smeekt het u.'
In Flanders Fields: De Britse vorstin is onze laatste kans op vrijheid (Vincent De Roeck)