Bedreiging van het recht op vrije meningsuiting

Verenigingen die niet de gewenste ideeën of opvattingen koesteren, of die oncontroleerbaar gedachtegoed dreigen te ontwikkelen, worden gediaboliseerd en de vervolging ervan wordt in de steigers gezet. Momenteel richt de aanval zich vooral op extreemrechtse partijen en op de zogenaamde sektes. Men dient zich geen illusies te maken: het verbod op het Vlaams Blok wordt wel degelijk voorbereid. Door toenemende verscherping van de beperking op de vrije meningsuiting zal het Blok vroeg of laat niet meer aan een veroordeling kunnen ontsnappen, waarna de partijfinanciering zal worden drooggelegd. Dit scenario wordt met grote ijver en verbetenheid voorbereid. Het verbod op het Vlaams Blok zal dienen als precedent voor het verbod op alle mogelijke andere politiek niet-correcte formaties. In Ecolo zijn reeds stemmen opgegaan om de communistische PvdA te verbieden. Maar ook niet-politieke verenigingen komen steeds meer onder vuur te liggen. De sektevervolging rukt verder op. In Frankrijk heeft deze tendens reeds virulente vormen aangenomen. In Frankrijk is de voorzitter van de Franse sektecommissie, Jacques Guyard, op 21 maart weliswaar veroordeeld omdat hij de Antroposofische Vereniging zonder enig bewijs als een sektarische organisatie had bestempeld. Het meest typerend is misschien dat Guyard zich voor zijn uitlating beriep op het 'geheim' karakter van de werking van de parlementaire sektecommissie. Het vervolgingsbeleid gaat echter gewoon verder. In Frankrijk werd bijvoorbeeld in december een massale controleactie, eigenlijk een regelrechte razzia, tegen de zeventien aldaar gevestigde steinerscholen doorgevoerd. Blijkbaar was deze actie bedoeld om vooralsnog bewijzen te verzamelen voor de beschuldiging die door Guyard was geformuleerd (de aanval die de politieke klasse momenteel richt tegen het vrije denken, het recht op vrije vereniging en het vrije woord, moet over het algemeen in nauwe samenhang worden gezien met de aftakeling van de vrijheid van onderwijs en de academische vrijheid; het middelbaar onderwijs wordt steeds openlijker onderworpen aan de eisen van het bedrijfsleven, en de universiteiten en de academische vrijheid worden in steeds verdergaande mate uitverkocht – zie het interessante artikel van Luc Huyse in De Morgen, 25.03.2000, p. 31). De razzia leverde totaal niets op, maar illustreert ondertussen wel hoe diep de verstrengeling van wetgevende en uitvoerende macht in Frankrijk gaat, en hoe ver de invloed reikt van de in het verborgene opererende verenigingen die ongetwijfeld de inspiratiebron zijn achter het huidige offensief tegen de burgerlijke vrijheden.