Was De Gaulle een “democraat?”
“Wat moeten we van De Gaulle onthouden? Wat is zijn erfenis?” vraagt Luc Pauwels aan Alain de Benoist in een interview (Doorbraak 18-06-2020).
Onder De Gaulle werd “..de grondwet van de nieuwe Vijfde Republiek in een referendum met grote meerderheid goedgekeurd. Zo werd opnieuw een volkssoevereiniteit ingevoerd die het onder de vorige presidenten verloren was gegaan aan de politieke partijen. “In Frankrijk, zei De Gaulle, is het volk het Hoogste Gerechtshof.”...”De verkiezing van het staatshoofd, de president, via algemeen stemrecht maakte het weer klaar en duidelijk dat het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening — en niet de partijen. De Gaulle heeft systematisch zijn grote beslissingen aan het volk voorgelegd in de vorm van een referendum. “Toen hij dat van 1969 verloor, door de gezamenlijke actie van pro-Amerikaanse lobby’s en de notabelen van de oude partijen, nam hij onmiddellijk ontslag als president.” Waarover ging dit referendum in 1969? “Over een hervorming van de senaat en een regionalisering van Frankrijk met het onuitgesproken doel er een federale staat van te maken, ongeveer naar het voorbeeld van de Bondsrepubliek….Hij streefde naar nationale onafhankelijkheid en Europese zelfstandigheid en was ervan overtuigd dat tussen de blokken die waren ontstaan uit het systeem van Jalta, toen de Amerikanen en de Sovjets Europa arbitrair in twee verdeelden een derde weg moest worden gevonden. Derde weg ook tussen kapitalisme en communisme, waarbij we van niemand nog de vazal zouden zijn. Het bestaan zelf van onze volkeren de was zijn echte inzet.” Als je gelooft dat “democratie de heerschappij van het volk is dat ongehinderd zijn soevereiniteit uitoefent” (De Gaulle, 27 mei 1942), wanneer je een Europees Europa wil “van de Atlantische Oceaan tot aan de Oeral”… Dan zit je noodzakelijkerwijs op de lijn van De Gaulle”. De Gaulle was blijkbaar een wegbereider van de democratie.
Luc Pauwels in Doorbraak 18-6-2020